Veel collega’s in de filosofische praktijk menen, dat wij ons van andere beroepen onderscheiden door ons denken. Wij zijn de jongleurs van het denken, kunnen denken over denken. Gewoonlijk wordt Socrates aangeroepen als onze voorganger. Waar de sofisten meesters waren in het manipulatief gebruik van de taal voor bepaalde doeleinden, zou Socrates juist dit gebruik aan de kaak hebben gesteld. Hij onderzocht het denken, door onze begrippen te onderzoeken met een ironische en sceptische geest.
Maar was Socrates wel een denkexpert? Ging het hem wel om denken? Of ging het hem om de kunst van de aandacht? Was denken voor hem niet veeleer een middel om aandacht te schenken?
Klik hier voor het volledige artikel: Filosofie & Praktijk Katern VFP, juli 2014