Sporen – Eite Veening

In dit artikel wil ik een bijdrage leveren aan de theorievorming over filosofische consultatie door een metafoor uit te werken die, lijkt me, in alle consultrelaties gebruikt kan worden.
De geschiedenis hiervan is redelijk ‘serendipiditief ’ te noemen: ik had, al weer jaren geleden, een baan aan het UMCG waarin ik een onderwijstraject
over medische consultvoering voor co-assistenten moest ontwikkelen (niet als filosoof natuurlijk! Als ervaren onderwijsman en als oud-docent methodiek voor maatschappelijk werkers) en speciaal daarvoor bedacht ik deze metafoor en daarmee kon ik zowel onderwijs als een beoordelingssysteem vorm geven. Dat werkte dus; een en ander kwam later in een leerboek terecht1. Pas later realiseerde ik me dat dit model, met deze metafoor, in veel meer situaties bruikbaar is dan alleen in de medische consultvoering.

Klik hier voor het volledige artikel: Filosofie & Praktijk Katern VFP, oktober 2013